اطلاعات فنی و ایمنی گاز اکسیژن

فهرست مطالب
  • اطلاعات فنی و ایمنی  گاز اکسیژن

اکسیژن  در سال 1771 از سوی داروساز سوئدی کارل ویلهلم شیله کشف شد، ولی این کشف خیلی سریع شناخته نشد و با اکتشاف مستقل جوزف پریستلی به طور گسترده تری شناخته شد، و از سوی آنتوان لورن لاووزیه در سال ۱۷۷۴ نامگذاری شد.

 استانداردها و مقررات مربوط به گاز اکسیژن

اهمیت استانداردها:

استفاده از گاز اکسیژن در صنایع مختلف، از جمله صنایع پزشکی، صنایع فلزی، و صنایع نساجی، نیازمند رعایت استانداردها و مقررات مشخص است. این استانداردها به منظور حفظ ایمنی و کیفیت در استفاده از گاز اکسیژن تعیین شده‌اند.

استانداردهای تولید:

استانداردهای مربوط به تولید گاز اکسیژن شامل مواردی همچون تولید با کیفیت بالا، تخلیه و انبارداری ایمن، و کنترل کیفیت مواد اولیه مورد استفاده می‌شود. این استانداردها به منظور تضمین کیفیت و ایمنی گاز اکسیژن در هنگام استفاده می‌باشند.

مقررات مربوط به حمل و ذخیره‌سازی گاز اکسیژن:

مقررات مربوط به حمل و ذخیره‌سازی گاز اکسیژن شامل مواردی همچون نحوه بسته‌بندی، برچسب‌گذاری، و شرایط حمل و نقل ایمن است. این مقررات به منظور جلوگیری از حوادث و حفظ ایمنی در طول حمل و ذخیره‌سازی گاز اکسیژن اعمال می‌شوند.

استانداردها در صنعت پزشکی:

در صنعت پزشکی، استانداردها و مقررات مربوط به استفاده از گاز اکسیژن به منظور اطمینان از ایمنی بیماران و کارکنان به کار می‌روند. این استانداردها شامل مواردی همچون تجهیزات ایمن، ذخیره‌سازی مناسب، و استفاده متناسب با نیازهای بیماران است.

همه انسانها برای نفس کشیدن به گاز اکسیژن نیازمند هستند، اما مانند بسیاری موارد ممکن است گازاکسیژن مناسب نباشد. اگر فردی مقدار زیادی اکسیژن برای مدت زمان طولانی تنفس کند، به ششهایش آسیب میرسد. تنفس ۵۰ تا ۱۰۰ درصد گازاکسیژن در فشار نرمال در مدت زمان طولانی سبب مشکلاتی در ریه میشود. افرادی که به طور مداوم یا گه گاه در معرض اکسیژن خالص قرار میگیرند، باید قبل و پس از انجام کار تحت آزمایشهای ریوی قرار بگیرند. گازاکسیژن در دماهای پایین ذخیره میشود و بنابراین افرادی که در محیط پر اکسیژن فعالیت میکنند باید لباسهای مخصوص بپوشند تا بافتهای بدن انها از یخزدگی برحذر باشد

هیچ اثر منفی ازمایع و یا گاز اکسیژن در محیط زیست گزارش نشده است

  • هشداره درباره گاز اکسیژن

قرارگرفتن طولانی در معرض گاز اکسیژن خالص میتواند برای شش و سامانه عصبی سمی باشد. تأثیرات ریوی شامل آماس شش (ورم ریه) کاهش ظرفیت شش و آسیب به بافتهای ششی میباشد. تأثیرات بر سامانه عصبی شامل کاهش بینایی، تشنج و اغما میشود .

همچنین مشتقات خاصی از اکسیژن، مانند ازون و پروکسید هیدروژن و رادیکالهای هیدروکسیل و سواکسیدها بسیار سمی میباشند. بدن سازوکارهایی را برای مقابله با این گونهها توسعه داده. برای نمونه، عامل طبیعی گلوتاتیون و بیلی روبین که فراورده بخش شدن طبیعی هموگلوبین است، میتوانند به عنوان یک پاداکسید (ضد اکسید) عمل کنند. منابع تمرکزیافته مایع یا گاز اکسیژن باعث احتراق سریع شده و بنابراین، در کنار فراوردههای سوختی خطر گسترش سریع آتش سوزی و انفجار وجود دارد.

 مزایا و مخاطرات استفاده از گاز اکسیژن:

مزایا:

استفاده از گاز اکسیژن در صنایع مختلف، از جمله صنایع پزشکی، صنایع فلزی، و صنایع نساجی، به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فرد آن، به مزایای فراوانی می‌انجامد. این گاز علاوه بر استفاده در فرآیندهای تولیدی، در حوزه‌هایی نظیر اکسیژن درمانی نیز کاربرد دارد که به بهبود وضعیت بیماران کمک می‌کند.

افزایش کارایی فرآیندها:
استفاده از گاز اکسیژن در فرآیندهای جوشکاری و برش فلزات باعث افزایش کارایی و کیفیت این فرآیندها می‌شود. علاوه بر این، در صنایع نساجی، استفاده از گاز اکسیژن در فرآیندهای رنگبری و بلوریزی برای بهبود کیفیت محصولات بسیار موثر است.

مخاطرات گار اکسیژن:

خطر اشتعال و انفجار:
یکی از مخاطرات اصلی استفاده از گاز اکسیژن، خطر اشتعال و انفجار است. زیرا گاز اکسیژن به عنوان یک ماده اکسید کننده، باعث افزایش خطر اشتعال در حضور منابع اشتعال می‌شود.

خطر انفجار در صورت نشت:
در صورت نشت یا نفوذ گاز اکسیژن، خطر انفجار وجود دارد. زیرا گاز اکسیژن با اکسیژن موجود در هوا ترکیب می‌شود و می‌تواند به سرعت منفجر شود.

خطر برای سلامتی انسان:
استفاده نادرست از گاز اکسیژن می‌تواند به سلامتی انسان‌ها آسیب برساند. در صورت استنشاق مقادیر بیش از حد، می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی و حتی مرگ ناگهانی شود.

 

آیا علاقه‌مندید در مورد این موضوع بیشتر بدانید؟

گاز اکسیژن

کاربرد های گاز اکسیژن

خطرات گاز اکسیژن

مسمومیت با گاز اکسیژن

به اشتراک بگذارید